Laatst las ik een artikel waarin de auteur, terugkijkend op haar afgelopen jaar, een paar levenslessen destilleerde.

Ze had een dynamisch jaar achter de rug. Terugblikkend concludeerde ze dat ze nu een paar adviezen voor zichzelf had, die ze graag aan het begin van dat jaar had willen kennen.

Dat zette me aan het denken. Ik ben weliswaar al heel wat langer projectleider, maar de afgelopen drie jaar hebben een bijzondere en onverwacht mooie wending genomen. En door die wending ben ik inmiddels niet langer alleen meer projectleider. Ik ben ‘opeens’ ook blogger en coach met een leiderschapsprogramma voor projectleiders.

Wat zijn de adviezen die ik mezelf-van-drie-jaar-geleden zou willen geven?

1. “The light way is almost always the right way”

Vaak maakte ik het mezelf onnodig moeilijk. Ging ik bij dilemma’s of lastige keuzes plussen en minnen. Koos ik puur op ratio. Of erger: polderde ik weleens door tot ik een ingewikkelde ‘consensus-oplossing’ had waar niemand écht tevreden over was.

Ik heb geleerd meer te vertrouwen op mijn onderbuik. Wat is de meest simpele oplossing voor iedereen die betrokken is? Welke oplossing voelt licht?

Wat is de meest simpele oplossing voor iedereen die betrokken is?

En geloof het of niet: sindsdien leveren zelfs lastige beslissingen veel minder gedoe op.

2. Het mag leuk zijn!

Natuurlijk nemen we ons werk serieus. Maar dat hoeft niet te betekenen dat we het altijd zakelijk en formeel moeten houden.

Met een gezonde dosis fun in je projecten creëer je een heel andere dynamiek. Een vibe die aantrekkelijk is voor je teamleden en de omgeving. En voor jezelf, niet te vergeten!

Zie je werk als speeltuin-voor-grote-mensen

Zie je werk als speeltuin-voor-grote-mensen en verwonder je over wat er gebeurt.

3. Blijf nieuwsgierig naar andere perspectieven

Lastig, zoveel verschillende meningen in een project. Dat kost tijd en veel discussie. Niet iets waar je op zit te wachten als je met een krappe planning zit.

Daarom gaan we liever voorbij aan het perspectief van de ‘eigenwijze minderheid’. Want de meeste stemmen gelden, toch?

Maar ik heb ontdekt hoe ik de wijsheid uit dit minderheidsperspectief juist vóór me kan laten werken. Ik ben gaan beseffen dat het een kant belicht die tot nu toe in de schaduw stond. En die wijsheid in zich heeft, die waarde heeft voor het project.

Het perspectief van de minderheid heeft een wijsheid in zich die waarde toevoegt aan het project

Ik ga discussie daarom niet langer uit de weg, maar benader het vanuit nieuwsgierigheid. En leer ik wat daar te leren valt.

Wat is jouw belangrijkste advies aan jezelf-van-drie-jaar-geleden? Laat het me weten in de comments of via Facebook.