Soms loop je in je project tegen een schijnbaar onneembare hobbel aan.

Een knelpunt dat zó taai is dat je niet eens weet waar je moet beginnen. Omdat je het geheel niet kunt overzien. Of omdat je er als een berg tegenop ziet om het aan te gaan.

Geloof me, het overkomt elke projectleider weleens.

Slapeloze nachten

Ik kon weleens slapeloze nachten hebben van dat soort vastlopers.

Ik voelde me enorm verantwoordelijk. Alsof ik in mijn eentje eigenlijk alle antwoorden al had moeten weten.

Het voelde alsof ik de organisatie liet vallen als ik er niet meteen uit kwam. En alsof iedereen op mij wachtte tot ik met een briljante ingeving of oplossing zou komen.

Dat voelde zwaar.

Ik heb (door schade en schande) geleerd hoe ik dat anders kan doen. Hoe ik de verantwoordelijkheid voor dit soort vastlopers meer kan delen met mijn team. Maar ook met stakeholders, met mijn opdrachtgever.

Projectleiders mindset

Ik heb daarvoor écht mijn projectleidersmindset moeten aanpassen:

Ik ben niet de probleemeigenaar. Ik ben het instrument dat er voor moet zorgen dat het project in beweging komt en de goede kant op blijft bewegen.

Ik haal uit mijn gereedschapskist wat nodig is om dit soort taaie situaties ‘los te rammelen’. Het is mijn rol om de goede laatjes open te trekken bij de betrokkenen, om samen tot een oplossing te komen.

Ingewikkelde problemen moeten we vanuit collectieve intelligentie tackelen. Daar moet ik niet in mijn eentje over tobben. Dat doet het proces én het resultaat tekort.

Wondervragen

En ik heb een paar wondervragen bedacht die ik gebruik om met elkaar taaie problemen vanuit een heel nieuw perspectief te verkennen.

Vraag je bijvoorbeeld af:

Hoe zou je driejarige neefje dit probleem aanpakken?
Wat zou Superman doen?
Stel dat je kon toveren, hoe loste je dit dan op?
En als dit een filmscript was, hoe zou het plot dan verder verlopen?
Wat zou je “Negentigjarige Ik” je “Huidige Ik” op dit moment adviseren?
Hoe kunnen we het probleem zo snel mogelijk nóg veel groter maken? En wat gebeurt er als we precies het omgekeerde doen?

Maak het licht,  speel ermee. En verwonder je over de inzichten die daar uit komen.

Hoe ga jij om met dit soort taaie situaties? Laat het me weten in de comments of via Facebook!