Inmiddels is het traditie. Op de laatste dag van het jaar waag ik me aan een voorspelling van trends. Waar krijgen we in 2019 binnen het projectmanagement mee te maken?

Ik kijk niet in een glazen bol of naar koffiedik, maar wel spreek ik meer dan honderd projectleiders per jaar. Dat geeft me een uniek kijkje in de keukens van totaal verschillende sectoren, organisaties en projectteams. Maar ondanks de verschillen, geven die inkijkjes ook een bepaalde tendens prijs. Soms een tendens waarvan ik denk: die kon zich weleens manifesteren in de rest van het werkveld.

Daarom without further ado, de trends die we in 2019 in projectmanagement gaan zien:

Storytelling

Door de druk van het toenemend aantal projecten raken organisaties projectmoe. Om mensen in beweging te krijgen voor het zoveelste project is het nodig om de betekenis ervan helder te maken. Om het ‘waarom-verhaal’ te verspreiden. En storytelling is daar een geweldig instrument voor.

Storytelling maakt dat het hoofd en het hart bij elkaar worden gebracht. Er is altijd een niveau van ‘waarom’ te vinden die iedereen begrijpt. Een voorbeeld: “We implementeren een Elektronisch Patiëntendossier” spreekt minder tot de verbeelding dan: “We gaan alle patiëntinformatie digitaal vastleggen, zodat het altijd beschikbaar en leesbaar is en de veiligheid van onze patiënten toeneemt”.

De duurzame projectleider

En nee, dat bedoel ik niet per se in de zin van het milieu. Het middelmanagement wordt schaars in veel organisaties. Daarmee schuift er een nieuwe verantwoordelijkheid richting de projectleider. Die komt er niet langer mee weg om zich puur op zijn projectresultaat te focussen. De projectleider zal zich bewust moeten zijn van wat er in de omgeving gebeurt. Van het grotere strategische belang van de organisatie. En van hoe het projectresultaat daar binnen past.

Of hij nu intern of extern is, de duurzame projectleider heeft een verantwoordelijkheid in het helpen ontwikkelen van het eigen personeel. In het helpen ontwikkelen van lenigheid om goed met verandering om te gaan. De duurzame projectleider, kortom, heeft de opdracht om de organisatie duurzaam beter achter te laten dan hij of zij hem aantrof.

Design thinking

Eigenlijk is design thinking al een tijd in opkomst, maar het gaat nu ook een steeds prominenter rol spelen in projectmanagement. Het stimuleert een creatieve buiten-de-gebaande-paden manier van denken die we hard nodig hebben.

Het helpt ons bij het vinden van innovatieve, verfrissende oplossingen. Geen overbodige luxe, met het steeds complexer worden van organisaties en projecten. We merken dat de traditionele manier van denken over issues of knelpunten eenvoudigweg geen uitkomst meer biedt.

Bij Design Thinking staat een diep begrip van de betrokkenen en hun opvattingen, ervaring of beleving centraal. Het start met het doorgronden van het kernprobleem vanuit empathie, zonder aannames of vooroordelen. Daarna genereert het team zoveel mogelijk oplossingen voor het kernprobleem, gevolgd door prototypen en het zo snel mogelijk werkend krijgen van de meest kansrijke ideeën.

Design Thinking zal steeds meer terrein veroveren en ook binnen als denkframe binnen projecten steeds meer voet aan de grond krijgen in 2019.

Open sourcing

Het is al min of meer gemeengoed dat teams vanuit verschillende locaties aan een project werken. De oplossingen ter ondersteuning van virtuele projectteams schoten de afgelopen jaren als paddenstoelen uit de grond. Maar ik voorspel dat het nog een stapje verder gaat in 2019.

Niet alleen het projectteam werkt virtueel, maar ook de omgeving mag – al dan niet virtueel – een toontje meezingen. Projectdocumentatie wordt breder toegankelijk gemaakt. De hele organisatie wordt gechallenged om mee te denken over oplossingen. Er zijn polls over projectdilemma’s. Er kan ingetekend worden op taken en subopdrachten.

Een projectteam bestaat niet langer alleen uit de binnenring, maar ook de omgeving wordt actief betrokken. En bovendien meer aangesproken op de medeverantwoordelijkheid voor het resultaat.

EQ als kerncompetentie

Emotionele Intelligentie, ook wel EQ, is inmiddels onmisbaar als competentie voor projectleiders. En dat belang neemt alleen maar verder toe. Het begrijpen van andermans emoties, het kunnen managen van je eigen emoties, het aangaan van relaties: het zijn allemaal onmisbare skills voor projectsucces.

In een omgeving die steeds complexer wordt, waarin de projectdruk hoog is en verandering de enige constante, is meer nodig dan alleen inhoudelijke deskundigheid. EQ is nodig om een team en een organisatie in beweging te krijgen. Om een positieve werksfeer te creëren. Om signalen te interpreteren. Om conflicten in de kiem te smoren.

Dit zijn mijn voorspellingen voor 2019. Laten we volgend jaar rond deze tijd weer afspreken om te kijken wat er van terecht is gekomen. Ik wens je een geweldig jaar!